เป็นอีกหนึ่งกรณีการตั้งครรภ์โดยไม่พร้อมที่ทรมานจิตใจมากๆ เนื่องจากหญิงสาวคนนี้ถูกเพื่อนร่วมงานข่มขืน ทั้งๆที่เธอวางแผนการแต่งงานกับแฟนหนุ่มไว้หมดแล้ว และเหตุการณ์นี้เองก็ทำให้แฟนของเธอสับสนเป็นอย่างมาก Boxzaขออนุญาตร่วมติดตามและให้กำลังทั้งคู่ด้วยนะคะ
อยู่มานานเกือบๆสองปีที่เรายังคบกันในฐานะพี่ชายกับน้องสาว มีวันหนึ่งผมก็ตัดสินใจบอกว่าจะจีบเธอจริงๆแล้วนะ แรกๆเธอก็อึ้งไป แต่เธอก็บอกว่าไม่ขัดข้องอะไร และเธอก็บอกผมว่ารู้แล้วว่าผมชอบเธอ เพราะระยะหลังผมยอมรับว่าท่าทีของพี่ชายของผมมันเปลี่ยนไป จนเธอจับได้ จากนั้นเราก็กลายมาเป็นแฟนกัน เรารักกันดีครับปัญหามีบ้างนิดๆหน่อยแต่เราก็ทำความเข้าใจกันได้ โดยข้างฝ่ายผมจะเป็นฝ่ายยอมซะมากกว่า
เธอเป็นดีครับ จิตใจดี มองโลกในแง่ดี ร่าเริงแจ่มใส การศึกษาสูง ระดับ ป.โทครับ ทำงานรับราชการ อ๋อลืมบอกไปนิดนึงครับ เธอเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่เป็นคนมีเหตุผลมากครับ ผมรักเธอมาก และคิดว่าเธอก็รักผมมากเช่นกัน เรามีกำหนดการจะแต่งงานกันปลายปีนี้ครับ
ช่วงเดือนก่อนนี้เรามีนัดไปเที่ยวกันครับ แต่ว่ามันมีเหตุจำเป็นมากครับ ทำให้ผมไปไม่ได้ในวันนั้น แต่ผมก็บอกถึงเหตุจำเป็นนั้น เธอก็เข้าใจและยอมรับได้ครับ บอกเธอว่าเสร็จภารกิจนี้แล้วเราค่อยไปเที่ยวกันนะ เธอก็โอเค ผมบอกเธอล่วงหน้าประมาณ 5 วันครับ จากนั้นเราก้เข้าใจกันดี ปกติทุกอย่างครับ ไม่ว่าจะโทร คุยไลน์ ทั้งวั้น คือว่าผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดนะครับ ส่วนเธออยู่ที่บ้านกับพ่อแม่เธอ (ถึงเธอจะเคยมีแฟนแล้วแต่ยังไม่เคยมีอะไรกันเลยนะครับ เป็นแค่เพียงคนรักกัน มีแผนจะแต่งงานเหมือนกัน ผมรู้จักแฟนเธอดี เป็นคนดีมากครับ)
ไม่มีอะไรเป็นสิ่งบอกเหตุเลยครับ แต่อยู่ๆเหมือนฟ้าฝ่ามากลางใจเลยครับ เธอโทรมาบอกผมว่าเธอท้องครับ ตอนแรกผมนึกว่าเธออำผมครับ เธอก็เอาแต่ร้องไห้อย่างเดียวครับ เธอบอกว่าไม่ได้อำ ผมก้ยังไม่เชื่อครับ เพราะว่าก่อนหน้านี้วันหรือสองวันเธอยังบอกว่า ปจด.เธอมา แต่เธอบอกว่ามันมานิดเดียว และเธอบอกผมว่าถูกเพื่อนร่วมงานข่มขืนเธอท้อง 1 เดือนแล้ว
ผมนี่แทบล้มทั้งยืนเลยครับ ยอมรับครับว่าเสียใจมาก เมื่อตั้งสติได้ก็ถามเธอว่ามันเป็นใคร เธอก็บอกเพื่อนร่วมงานเธอครับ พอเธอบอกผมยิ่งแค้นอกแทบแตกตายเลยครับ เพราะไอ้คนนี้มันแอบรักเธอมานานแล้ว ตั้งแต่แฟนเธอยังไม่ตาย ผมเตือนเธอแล้วเตือนเธออีกว่าให้ระวังไอ้คนๆนี้ไว้ เตือนแทบทุกวันที่เธอจะออกไปทำงาน ระวังตัวดีๆนะ ผมยอมรับว่าเสียใจมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตครับ แต่ด้วยความรักเธอ ผมบอกเธอว่าเธอไม่ผิด เธอไม่ได้ต้องการที่จะให้มันเกิดขึ้น
เธอไม่ได้ทำผิดต่อผมเธอไม่ได้นอกใจผม ผมรับได้ แต่บอกตรงๆครับผมก็ไม่ใช่พระเอก จะให้ผมยอมรับเด็กนั้นผมรับไม่ได้จริงๆครับ แฟนผมเธอก็รับไม่ได้ เธอร้องไห้บอกจะเอาออกท่าเดียว ผมปลอบเธอจนเธอหายจากอาการเศร้าซึมต่างๆ ผมบอกเธอว่าเราจะมีกันและกันตลอดไป จะเป็นกำลังให้กันและกัน จะรักษาบาดให้กันและกันครั้งแรกที่เรารักกันนะ จนปัจจุบันเราก้ดีขึ้นบ้างพยายามลืมเหตุร้ายๆที่ผ่านมา ผมบอกเธอว่าจะพาเธอฝ่าฝันร้ายนี้ไปไห้ได้. แต่สภาพจิตใจผมยังคงเดก็บความแค้นนี้ไว้ตลอดแค้นมากครับ
ก่อนที่เธอจะตัดสินใจบอก คือเธอจะซื้อยามากินขับเด็กออก เธอกลัวว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับเธอๆจะไม่มีโอกาสได้บอกผม เธอพูดอย่างนี้จริงครับเพื่อนๆครับ หากนับถอยหลังไป เหตุเกิดกับเธอก็หลังวันที่ผมบอกว่าไม่ได้ตามเที่ยวกับเธอ ใจผมมีความคิดว้าวุ่นตลอดเวลาว่าเธอทำประชดผมหรือป่าว หรือเธอถูกข่มขืนจริงๆ ทำไมไม่แจ้งความ ขอถามครับ
-ที่เธอบอกว่าเธอถูกข่มขืนจริงหรือ? หรือเธอทำเพื่อประชดผม ?
-ควรเอาเด็กไว้และรีบแต่งงานให้เร็วขึ้นหรือไม่ เพราะอะไร?
ขอคำแนะนำด้วยนะครับ แสดงจริงเจ็บจริงครับ ไม่ใช้สตั๊นแมนครับ กรุณาด้วยครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ก้าวไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็งนะคะ เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้แน่นอน ซึ่งถ้าจิตใจดีขึ้นมากแล้ว ลองพิจารณาเก็บเจ้าตัวเล็กไว้ดูนะคะ เชื่อว่าเขาอยากมาเกิดกับเรา และจะเป็นลูกของเรา 2 คนเท่านั้นพอ! แต่ถ้าไม่สะดวกใจจริงๆ..ก็สามารถแจ้งความกรณีโดนข่มขืน และนำเด็กออกได้อย่างถูกกฎหมายต่อไปค่ะ
ที่มา : newsboxa