เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ กฎกระทรวง กําหนดอัตราค่ารักษาพยาบาลที่ให้นายจ้างจ่าย พ.ศ. ๒๕๕๘
อาศัย
อํานาจตามความในมาตรา ๖ วรรคหนึ่ง และมาตรา ๑๓ วรรคหนึ่ง
แห่งพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. ๒๕๓๗
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกกฎกระทรวงกําหนดอัตราค่ารักษาพยาบาลที่ให้นายจ้างจ่าย พ.ศ. ๒๕๕๑
ข้อ ๒ เมื่อลูกจ้างประสบอันตรายหรือเจ็บป่วย ให้นายจ้างจ่ายค่ารักษาพยาบาลเท่าที่จ่ายจริงตามความจําเป็นแต่ไม่เกินห้าหมื่นบาท
ข้อ
๓ ในกรณีค่ารักษาพยาบาลที่จ่ายตามข้อ ๒ ไม่เพียงพอ
ให้นายจ้างจ่ายค่ารักษาพยาบาลเท่าที่จ่ายจริงตามความจําเป็นเพิ่มอีกไม่เกิน
หนึ่งแสนบาท สําหรับการประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยของลูกจ้างในลักษณะ
ดังต่อไปนี้
(๑) บาดเจ็บอย่างรุนแรงของอวัยวะภายในหลายส่วนและต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไข
(๒) บาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกหลายแห่งและต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไข
(๓) บาดเจ็บอย่างรุนแรงของศีรษะและต้องได้รับการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะ
(๔) บาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกสันหลัง ไขสันหลัง หรือรากประสาท
(๕) ประสบภาวะที่ต้องผ่าตัดต่ออวัยวะที่ยุ่งยากซึ่งต้องใช้วิธีจุลศัลยกรรม
(๖)
ประสบอันตรายจากไฟไหม้ น้ําร้อนลวก ความร้อน ความเย็น สารเคมี รังสี ไฟฟ้า
หรือระเบิด
จนถึงขั้นสูญเสียผิวหนังลึกถึงหนังแท้ตั้งแต่ร้อยละยี่สิบห้าของพื้นที่ผิว
ของร่างกาย
(๗) ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยอย่างอื่นซึ่งรุนแรงหรือเรื้อรัง ตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนด
ข้อ
๔ ในกรณีค่ารักษาพยาบาลที่จ่ายตามข้อ ๓ ไม่เพียงพอ
ให้นายจ้างจ่ายค่ารักษาพยาบาล เท่าที่จ่ายจริงตามความจําเป็นเพิ่มขึ้นอีก
โดยเมื่อรวมกับค่ารักษาพยาบาลตามข้อ ๒ และข้อ ๓ แล้ว
ต้องไม่เกินสามแสนบาท สําหรับการประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยของลูกจ้างในลักษณะ ดังตอไปนี้
(๑) ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยตามข้อ ๓ (๑) ถึง (๖) ตั้งแต่สองรายการขึ้นไป
(๒)
ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยตามข้อ ๓ (๑) ถึง (๖)
ที่จําเป็นต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ หรือต้องพักรักษาตัวอยู่ในหอผู้ป่วยหนัก
หอผู้ป่วยวิกฤต หรือหอผู้ป่วยไฟไหม้ น้ําร้อนลวก ตั้งแต่ยี่สิบวันขึ้นไป
(๓) บาดเจ็บอย่างรุนแรงของระบบสมองหรือไขสันหลังที่จําเป็นต้องรักษาตั้งแต่สามสิบวันติดต่อกัน
(๔) ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยอย่างอื่นซึ่งรุนแรงหรือเรื้อรังตามข้อ ๓ (๗)
(ก) เป็นผลให้อวัยวะสําคัญล้มเหลว
(ข) กรณีอื่นนอกจาก (ก) ให้เป็นไปตามความเห็นของคณะกรรมการการแพทย์
ข้อ
๕ ในกรณีค่ารักษาพยาบาลที่จ่ายตามข้อ ๔
สําหรับลูกจ้างรายใดไม่เพียงพอให้นายจ้างจ่ายค่ารักษาพยาบาลเท่าที่จ่ายจริง
ตามความจําเป็นเพิ่มขึ้น
ตามความเห็นของคณะกรรมการการแพทย์โดยเมื่อรวมกับค่ารักษาพยาบาล ตามข้อ ๒
ข้อ ๓ และข้อ ๔ แล้ว ต้องไม่เกินห้าแสนบาท
ข้อ
๖ ในกรณีค่ารักษาพยาบาลที่จ่ายตามข้อ ๕ สําหรับลูกจ้างรายใดไม่เพียงพอ
ให้นายจ้างจ่ายค่ารักษาพยาบาลเท่าที่จ่ายจริงตามความจําเป็นเพิ่มขึ้น
ตามความเห็นของคณะกรรมการการแพทย์ โดยความเห็นชอบของคณะกรรมการ
โดยเมื่อรวมกับค่ารักษาพยาบาล ตามข้อ ๒ ข้อ ๓ ข้อ ๔ และข้อ ๕ แล้ว
ต้องไม่เกินหนึ่งล้านบาท
ข้อ
๗
ลักษณะการประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยที่คณะกรรมการการแพทย์พิจารณาให้ความเห็น
ว่านายจ้างต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลเพิ่มขึ้นตามความในข้อ ๕ หรือข้อ ๖
ให้เป็นไปตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนด
ข้อ
๘ การจ่ายค่ารักษาพยาบาลตามข้อ ๒ ข้อ ๓ ข้อ ๔ ข้อ ๕ หรือข้อ ๖
หากลูกจ้างซึ่งเป็นผู้ป่วยในมีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับค่าห้อง ค่าอาหาร
ค่าบริการพยาบาล
และค่าบริการทั่วไปให้นายจ้างจ่ายค่าใช้จ่ายดังกล่าวเท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่
เกินวันละหนึ่งพันสามร้อยบาท
ข้อ
๙
กฎกระทรวงนี้ให้ใช้บังคับรวมถึงลูกจ้างที่ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยอยู่ก่อน
วันที่กฎกระทรวงนี้มีผลใช้บังคับซึ่งเป็นผู้ป่วยในที่เข้ารับการรักษาพยาบาล
เป็นครั้งแรก
และยังคงรักษาพยาบาลอยู่จนถึงวันที่กฎกระทรวงนี้มีผลใช้บังคับ
ให้ไว้ ณ วันที่ ๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘
พลเอก สุรศักดิ์ กาญจนรัตน์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน
ขอบคุณข้อมูลข่าวจาก :bangkokbiznews.com