คนฆ่าตัวตายจิตจะแยกจากกายมาอีกมิติหนึ่ง จะลืมและมองไม่เห็นอีกร่างคือศพของตัวเอง (เพราะจิตจดจ่อเรื่องอยากตาย อยากหมดทุกข์จนไม่สนใจสิ่งอื่นด้วย) ผีที่ฆ่าตัวตายมักไม่รู้ว่าตนตายแล้ว และต่างมีความเชื่ออย่างเหนียวแน่นว่า ตายแล้วต้องสูญสลายไป แต่หลังฆ่าตัวตายกลับรู้สึกว่ายังมีตัวตนเป็นคนเดิม มีความทุกข์เหมือนเดิม ต่างสงสัยว่าทำไมไม่หายวับไป อยากตายก็เหมือนไม่ตายซะที ทรมานทุกข์ใจหนักกว่าเดิม จึงต้องขึ้นไปผูกคอหรือกระโดดลงมาอีกครั้ง ทำซ้ำเรื่อยไปจนกว่าจะสิ้นสงสัยหรือคิดได้ เราเรียกพวกนี้ว่า... "ผีหลงตาย"
ความทุกข์ที่กดดันให้ฆ่าตัวตายเป็นเรื่องเล็กมาก หากเทียบกับการต้องทุกข์ใจทุกวินาทีไปอีกหลายร้อยปี แบบผีหลงตาย ครั้นพ้นสภาพผีที่น่าสมเพช ได้โอกาสเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง จะมีความอดทนต่ำ คิดฆ่าตัวตายได้ง่ายกว่าคนอื่น ต้องวนกลับมาทุกข์ซ้ำซากไม่จบสิ้น ที่บอกต้องฆ่าตัวตายอีก 500 ชาตินั้น เป็นสำนวนแขกหมายถึงยาวนานประมาณไม่ได้ ไม่ใช่มีคนกำหนดการรับโทษให้ห้าร้อยครั้ง การฆ่าตัวตายเป็นบาปมากในทุกศาสนา ส่งผลเสียต่อเนื่องหลายชาติ ไม่มีความเศร้าใดเท่าลูกตาย ฆ่าตัวตายเท่ากับฆ่าพ่อแม่ทั้งเป็น...
เนื้อความส่วนหนึ่ง //เรื่องชีวิตหลังความตาย โดย โจโฉ
ที่มา :bigza